محرق القلوب

[ویکی شیعه] محرق القلوب (کتاب). مُحْرِقُ القُلوب (سوزاننده دل ها) کتابی به زبان فارسی نوشته ملا مهدی نراقی (متوفای۱۲۰۹ق) که در آن، به شرح ماجرای کربلا و جریان شهادت امام حسین و مصائب متعددی که بر آن حضرت و یاران و خاندان ایشان رفته می پردازد. کتاب دارای فصل بندی خاصی نیست و مؤلف در مجالس متعدد به بیان مقتل پرداخته است. این اثر با اقتباس از روضه الشهداء و به جهت ورود برخی از اخبار ضعیف به آن، مورد انتقاد واقع شده و بعضی از بزرگان، آن را به دور از شأن مؤلفِ آن دانسته اند.
محمد مهدی بن ابی ذر فاضل نراقی معروف به محقق نراقی(۱۱۲۸ - ۱۲۰۹ق) از علمای شیعه در قرن دوازده و سیزده هجری در نراق کاشان به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را همانجا گذراند. سپس راهی اصفهان شد و در محضر اساتید آن شهر شاگردی نمود که در میان آنان ملا اسماعیل خواجویی جایگاه خاصی داشت. محقق نراقی در سال ۱۲۰۹ق در کاشان درگذشت و پیکر او به نجف منتقل و در حرم امیرالمؤمنین به خاک سپرده شد.
نقل شده که ملامهدی وقتی مشاهده کرد هر کدام از کتابهای مصائب، ایرادات خاصی دارند از قبیل عدم نظم و ترتیب، استفاده زیاد از روایات عامه، اختصار و اطناب بیش از حد، نبود اشعار شورانگیز عربی و فارسی؛ اقدام به تألیف محرق القلوب کرد.

💡 4 امام عليه السلام به شخصى فرمود: اين دعا را بخوان: ((يا مقلّب القلوب )) شنونده اين گونه گفت: ((يا مقلّب القلوب والابصار)) امام فرمود: ما كلمه ((ابصار)) را نگفته بوديم، قرآن مى فرمايد: از خدا و پيامبر جلو نيفتيد. (لاتقدّموا بين يدى اللّه و رسوله )(7)

💡 الهى ان الامر قد هال فهوّنه و خشن فاءلنه وان القلوب كانت فطمنها والنفوس ‍ ارتاعتفسكنها.

💡 31-ارشاد القلوب ديلمى: ص 440، بحارالا نوار: ج 82، ص 68، ح 5، مستدركالوسائل: ج 2، ص 311، ح 2.

💡 ولى خـدا را از طـريق ديد دل و عقل مى توان مشاهده كرد، و اين همان است كه اميرمؤ منان على(عـليـه السـلام ) در پـاسخ (ذعلب يمانى ) به آن اشاره فرمود: (لا تدركه العيونبمشاهدة العيان و لكن تدركه القلوب بحقائق الايمان ): (چشمها با مشاهده حسى هرگزاو را نديده، ولى دلها با حقيقت ايمان او را دريافته است ).

💡 5 بدتر از نابينايى چشم، نابينايى دل است كه با پند گرفتن بينا نمى شود. (تعمى القلوب )

💡 رساله (تحريم التسميه ) از عالم جليل، شيخ سليمان ماحوزى و (كشف التعميه ) ازشيخ حر و (فلك المشحون ) از جناب سيّد باقر قزوينى در (شرعة التسميه ) دعواىاجماع نموده و ما عبارت او را به نحوى كه تلميذ رشيدفاضل او، قطب الدين اشكورى در (محبوب القلوب ) و جناب سيّد باقر در فلك المشحوننقل كردند ذكر مى كنيم: