لکۀ بیتو

کسی که با تو شکیبائیش نبود چه سان شکیب بیتو کند جان نا شکیبایش؟

روضه خلد برینت ز خدا میخواهم بیتو زین پس همه عمرم به جز این کار نماند

بسکه می نالد فغانی بیتو شبهای دراز صبح را از ناله ی او بر نمی آید نفس

گفتم مگر بخواب ببینم خیال تو لیکن مرا خیال محالست بیتو خواب

چون بیتو بوم جفت غم و درد بوم چون با تو بوم ز درد و غم فرد بوم