قوباری سائیس

دودمان بیست و ششم، که پس از مقر قدرتش در شهر سائیس به سلسله سائیت نیز معروف است، از سال ۶۷۲ پیش از میلاد تا سال ۵۲۵ پیش از میلاد، سلطنت کرد و متشکل از شش فرعون بود. با اتحاد مصر تحت حکمرانی پسامتیک یکم در ۶۵۶ پیش از میلاد، خود پیامد مستقیم غارت تبس توسط آشوری‌ها در ۶۶۳ پ.م. ساخت کانال از نیل تا دریای سرخ آغاز شد.

سپس همین مهاجرین امرای سائیس نام یافتند و به عنوان بیست و ششمین و بیست و هشتمین و سی امین سلسلهٔ فراعنه بر مصر فرمانروائی یافتند؛ و در دورهٔ همین سلسله‌ها، سائیس کانون تمدن درخشانی شد و گاهی به تجدید حیات هنر و صنعت مصر در این دوره نام رستاخیز سائیسی داده‌اند.

دودمان بیست و هشتم متشکل از یک پادشاه، آمیرتئوس، شاهزاده سائیسی بود که با موفقیت علیه ایرانیان شورش کرد و آخرین مرحله مهم استقلال مصر را تحت حاکمیت‌های بومی آغاز کرد. او هیچ بنای تاریخی با نام خود بر جای نگذاشت. این دودمان به مدت شش سال از ۴۰۴ پیش از میلاد تا ۳۹۸ پیش از میلاد سلطنت کرد.

فنیقی‌ها در دورهٔ سلسلهٔ هجدهم و اهالی لیبی در دورهٔ سلسلهٔ بیستم فراعنه، نمایندگی‌های تجارتی در سائیس تأسیس کردند.

دودمان بیست و ششم مصر واپسین دودمان بومی مصر باستان تا پیش از فتح شدن این کشور به دست هخامنشیان در ۵۲۵ پیش از میلاد بود. این دودمان در حدود ۶۸۵ پیش از میلاد بنیاد نهاده شد و از آنجا که خاستگاه و پایتخت فرعون‌های آیندهٔ این دودمان شهر سائیس بود، گاه به دورهٔ استقرار آنان دوره سائیت هم گفته می‌شود. این دودمان نشانه آغاز دوره متاخر مصر باستان است.