قتیل الجن

مردار میرود به حقیقت نزاریا هرکو به تیر عشق چو مجنون قتیل نیست

درکربلا ز خنجر بیداد، شد قتیل صد پاره اوفتاد تنش در صف قتال

مریض شوق نباشد ز درد عشقش باک قتیل عشق نباشد ز تیغ تیزش بیم

درست تا بشناسد قتیل قاتل خود را به زیر تیغ غمت آنقدر مجال ندارد

با او بزی بدولت و با او بمان بعز بد خواهتان ذلیل بداندیشتان قتیل

گردون بانتقام قتیلان روز بدر نگذاشت یکستاره به هفت آسمان من