غزوان رقاشی. [ غ َزْ ن ِ رَ ] ( اِخ ) ابن قتیبة در عیون الاخبار گوید: مادر غزوان رقاشی به پسرش در حالی که قرآن میخواند گفت: یاغزوان آیا در آن [قرآن ] شتر ما را که در جاهلیت گم شده بود پیدا نمیکنی ؟ او خشم نگرفت و گفت: ای مادر! به خدا سوگند در آن وعده ای خوب و وعیدی سخت می یابم. ( عیون الاخبار چ قاهره 1346 هَ. ق. ج 2 ص 39 ). ابن عبدربة نیز همین داستان را با اندک تغییر آورده است. رجوع به عقدالفرید چ قاهره 1359 هَ. ق. ج 7 ص 174 شود.
ابن قتییه در عیون الاخبار گوید: مادر غزوان رقاشی بپسرش در حالی که قر آن میخواند گفت: یا غزوان آیا در آن شتر ما را که در جاهلیت گم شده بود پیدا نمیکنی ? او خشم نگرفت و گفت: ای مادر. بخدا سوگند در آن وعده ای خوب و وعیدی سخت می یابم
💡 على (عليه السلام ) به غزوان (يكى از خدمتكاران ) فرمود: مركب سرخ رنگى را در اختيارابن ملجم بگذار.
💡 عمر عتبة بن غزوان را به جنوب عراق راهی کرد؛ و به بصره امروزی رسید که مرزبانی ایرانیان بود؛ و ابله (بندر یا مدخل عراق) از نواحی بصره در ۴ فرسنگی آن را تصرف کرد.
💡 گفت: آرى. باز هم همين پرسش را كرد و همان پاسخ را شنيد، آن گاه به غزوان فرمود:اسب اشقرى را به او بده. چون ابن ملجم سوار بر آن شد و دهانه اش را به دست گرفت، حضرت اين شعر را خواند... يعنى من مى خواهم كه به او عطا و بخشش كنم و او عزم كشتنمرا دارد، با اين تفاوت در مرام و مسلك هيچ كس او را معذور و بى گناه نخواهد شناخت.
