صفائی سینوبی

نداشت کعبه صفائی به پیش درگهش اسرار از آن گذشتم و احرام کوی یار ببستم

صفائی از پی تاریخ مرگ آنها گفت حسین مریم مابین هفته‌ای مردند

صوفی صافی در مذهب ما دانی کیست آن که با بادهٔ صافیش صفائی باشد

درد می را بخاک ره ریزند در خرابات بی صفائی نیست

چون صوفیان صورت در نیلگون وطائی لیک از صفت چو ایشان دور از صف صفائی

هر دل که هوای آشنائی دارد همچون رخ فرخش صفائی دارد