شمس سیستانی، با نام کامل شمس‌الدین محمد بن نصر (نصیر) سگزی، یکی از شاعران و فضلای معروف قرن‌های گذشته در ایران بود. او در زمان ملک تاج‌الدین زندگی می‌کرد و به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم ادبی و علمی آن دوران شناخته می‌شود.
شمس سیستانی به خاطر تألیفاتش شهرت دارد و یکی از آثار معروف او «مجمع البحرین» است. این کتاب به بررسی موضوعات مختلف ادبی و علمی می‌پردازد و نشان‌دهنده دانش و تسلط او بر زبان و ادبیات فارسی است.
شمس سیستانی به عنوان یک شاعر و نویسنده، تأثیر زیادی بر ادبیات فارسی و فرهنگ آن زمان داشته و آثارش هنوز هم مورد توجه پژوهشگران و علاقه‌مندان به ادبیات قرار دارد. او نماینده‌ای از دوره‌ای است که ادبیات فارسی در حال شکوفایی و توسعه بود و آثارش نشان‌دهنده‌ی غنای فرهنگی و هنری آن زمان است.
