شله بران

بران کس که شد دزد بنگاه من بسست این مثل شحنهٔ راه من

بران اژدها تیرباران گرفت چپ و راست جنگ سواران گرفت

چو تو در عشق چون بلبل نباشی اگر بلبل برانی گل نباشی

شناسد مرا تیغ بران که کس ندیده ست پشت مرا در گریز

چنان چابک بران بنشست و بشتافت که دستش را عنان در نیمره یافت