دانشنامه اسلامی
مصابیح در اصول فقه چند مجلد، شارع کبیر در شرح معالم چند جلد، شارع صغیر، براهین قاطعه در حکمت و کلام در شش جلد، ملاذ اوتاد در تقریرات سید استاد، شفاء الصدور در تفسیر چند جلد، جامع الفنون در علم اصول و شرایط اجتهاد، مداین علوم، موالید الاحکام، ینابیع حکمت، قواعد فقهیه، اصل اصول، اصل عقاید، مصباح الهدی، نجم الهدایه، نخبه در دعا، تحفه عراق، ارشاد المسلمین دراخلاق، سفینة النجاه در شناخت امراض، جامع الرسائل، مظاهر الاسرار، مشاکل القرآن، اعمال العلوم، زینت صلوة، تجوید القرآن، تفسیر القرآن، حاشیه شرح لمعه، حاشیه شرح جامی، حاشیه شمسیه قطب، مائده و چند جلد دیگر که کتب مزبور احاطه علمی او را در علوم عقلی و نقلی به اثبات می رساند.
صاحب روضات می نویسد: شریعتمدار دانشمندی نکو قلم، خوش بیان و گویا بود. مردم را به بهترین وجه به راه خدا و دین و به راه هدایت دعوت می نمود و با اصول فلسفی دقیق و پند و اندرز پسندیده با آنها گفتگو می کرد و باطل گویان را مجاب می نمود. او یکی از شرایط مهم اجتهاد را تسلط کامل در ادبیات عرب می دانست و معتقد بود از این دانش می توان به فقه و اصول و تفسیر و... دست یافت.
شریعتمدار در فن شعر و ادبیات عرب و عجم مهارت داشت. بیتی درباره اهمیت کار وحید بزرگ و صاحب ریاض نقل کرده:
تـــــــــــــخــــم اصـــــــــول فـــــقـــه در ایـــــــام آنــــــدراس آقــــای بـــهـــبــــهــانــی از آن کـــشـت بـــا اســـاس
در وقـــــــت آب ســـــــــــیــــــــــــد دامــــــادش آب داد والــــــی نـــــمـــود خــرمـنـــش ای خوشه چین بداس
شریعتمدار در سال 1197 به جهان دیده گشود و در شب جمعه دهم صفر سال 1264 در تهران از جهان دیده فرو بست و جنازه او به احترام در ایوان نجف کنار مولا به خاک رفت.
بعد از او فرزند دانشمند او حاج شیخ علی استرآبادی، صاحب جواهر المعادن، انیس الغربا، نهایة الآمال، جنة السرور، تحریر الاصول و... وارث علوم پدر گردید.
