سور زمانیه

ز داغت دل چنان پر لاله باغیست که در وی سوری و سوسن نگنجد

گل سوری که عروس چمنش می خوانند گو بده باده درین حجله که سورست اینجا

در عشق تو شادی و غمم هیچ نماند با وصل تو سور و ماتمم هیچ نماند

نقد روشن گهران در گره غم باشد سور این طایفه در حلقه ماتم باشد

تا بکی صورت گل نقش کنی بر دیوار بود اکنون که بچینی گل سوری از شاخ

کنون که شد گل سوری عروس حجله ی باغ چه غم زناله شبگیر بلبل سحرش