سختی احتضار

چيزى نگذشت كه فرياد فاطمه (س ) بلند شد و مرا بهداخل فرا خواند. (سراسيمه ) وارد شدم، ديدمرسول خدا (ص ) در حال احتضار است و لحظات پايانى عمر خود را سپرى مى كند. بامشاهده آن صحنه به سختى گريستم و خوددارى از گريه به هيچ وجه ممكن نبود.

به پيامبر اسلام عرض كردند كه جوانى در حال احتضار است و وضعش ‍ بسيار بد است،حضرت به بالينش آمده و فرمودند: جوان !بگو لا اله الا الله نتوانست بگويد،گناه چشم و گوش او را كور و كر كرده بود، پيامبر پرسيدند: اين جوان مادر دارد؟گفتند: بله يا رسول الله !فرمود: بگوييد بيايد، وقتى مادرش آمد حضرت فرمود: ازجوانت راضى هستى ؟ گفت: نه يا رسول الله !آدم بدى بود.

مساءله 3 - مستحب است در حال احتضار شهادتين و اقرار به امامت ائمه اثنى عشرعليهم السلام و كلمات فرج را براى او بخوانند بطورى كه او بشنود و در صورتيكهجان كندنش دشوار باشد مستحب است بستر او را بجائىانتقال دهند كه همواره در آنجا نماز مى خوانده البته اينعمل در صورتى مستحب است كه مستلزم اذيت او نباشد.

اميرمؤ منان (ع ) على فرمود: چون رسول خدا (ص ) درحال احتضار قرار گرفت مرا طلبيد. پس از آن كه من بر آن حضرت وارد شدم به منفرمود: اى على تو وصى و جانشين من بر اهل و امت من هستى، چه زنده باشم يا از دنيابروم. دوست تو دوست من است و دوست من دوست خداست و دشمن تو دشمن من است و دشمن مندشمن خداست.