ساق باترازه

پی می داشتنم ساقی گل عارض کو بهر بزم طربم ساحت گلزار کجاست؟

تا اسیری از خودی فانی و باقی شد بدوست ساقی میخانه و پیر خرابات آمدست

اگر نه جام می بودی که از ساقی خبر دادی و گر نه آینه بودی به ما او را که بنمودی

مایهٔ مستی ما باده نبودی هرگز ساقی بزم گر آن نرگس مستانه نبود

رفتند ز بزم، میگساران ساقی من مانده ام از گران خماران ساقی