رشته واکنش پیوسته

نیست ممکن رود پیچ و خم دوری ازو راه هرچند که پیوسته به منزل باشد

همی تاخت شش روز پیوسته کوش نه در تنْش زور و نه در مغز هوش

پیوسته ز روزگار دشمن کامم گر شهد خورم زهر شود در کامم

اگر از گریه فارغ نیستم شمع معذورم به دریا جویبار خویش را پیوسته می خواهم

به زیر ابروی پیوسته چشم رهزن تو چوکافریست‌که‌سرمست خفته در محراب

ای چرخ که با مردم نادان یاری پیوسته بر اهل فضل غم می باری