دیوار پرده ای

چون همی دانی کت خانه لحد خواهد بود خانه را نقش چرا بر در و دیوار کنی

ترا که جبهه ات آیینهٔ بهشت نماست نهان مدار به دیوار بست چین زنهار

ساکن میخانهٔ ما باش عرفی زان که نیست چشمهٔ نور و صفا در سایهٔ دیوار ما

روز را مهر به شب گر برساند عجب است بسکه حیران تو چون صورت دیوار بماند

سایه بال هما را خط آزادی دهد بر سر هر کس که افتد سایه دیوار تو

دست می شوید ز کار گل به آب زندگی چون خضر هر کس کند تعمیر دیوار مرا