دینه کان

لغت نامه دهخدا

دینه کان. [ ن َ ] ( اِخ ) قریه ای است در حومه شیراز یک فرسخ و نیم شمال و مغرب شیراز. ( از فارسنامه ناصری ).

جمله سازی با دینه کان

آن غمگسار دینه مرا غم‌فزای گشت وان غم‌فزای هست کنون غمگسار من
جهان فضل که پیر خرد به نسبت او تهی ز جمله فضائل چو طفل دینه بود
صد عمر ابد هیچ نیرزد به‌گذشتن امروز خوشی هست اگر دینه نباشد
امروز به از دینه ای مونس دیرینه دی مست بدان بودم کز وی خبرم آمد
دینه رود، روستایی از توابع بخش رودبارالموت شهرستان قزوین در استان قزوین ایران است.
گر چه از ما واگسستی صحبت دیرینه را جا مده باری تو در دل دوستان دینه را