خودشیرینی کردن به معنای تلاش برای جلب توجه، محبت، یا رضایت دیگران از طریق رفتارهایی است که غالباً چاپلوسانه، متملقانه یا غیرصادقانه هستند. افراد در این حالت ممکن است برای دریافت پذیرش یا محبوبیت، کارهایی انجام دهند که هدف اصلی آن نمایش مثبت از خود یا خوشایند جلوه دادن خود نزد دیگران باشد.
ویژگی‌های خودشیرینی کردن
چاپلوسی و تملق‌گویی: فرد به طور اغراق‌آمیز از دیگران تعریف می‌کند یا رفتارهایی انجام می‌دهد که فقط برای خوشایند طرف مقابل است، نه از روی صداقت.
اغراق در نشان دادن توانایی‌ها: ممکن است فرد در توانایی‌ها، ویژگی‌های مثبت یا دستاوردهای خود اغراق کند تا توجه بیشتری جلب کند.
رفتارهای غیرصادقانه: گاهی خودشیرینی با دروغ‌گویی یا پنهان کردن نیت واقعی همراه است.
هدف‌محوری: هدف اصلی این رفتار معمولاً جلب محبت، کسب امتیاز، یا رسیدن به منافع شخصی است.
معادل‌های اصطلاحی
خودشیرینی کردن در زبان عامیانه ممکن است با اصطلاحاتی مانند «چاپلوسی»، «پاچه‌خواری»، یا «خوش‌خدمتی» توصیف شود.
