خجلت گری

اغیار دید و لا مکان بحرم جانان شتافت و مع ذلک ستر نمودم و سرّ نگشودم و خجلت ترا نپسندیدم.»

مرا دیده است طوفان‌خیز و آهم برق سوزنده چه منت دارم از برق و چه خجلت دارم از باران

هر که اینجا از سرافرازان نهد سر بر زمین خط ز خجلت کم کشد در روز محشر بر زمین

در چنگ دبیران قوی پنجه، قلمها پر پیچ و خم، از خجلت آن هر دو، چو نال است

زنى خدمت حضرت صديقه (س ) رسيد و سؤالى كرد، جواب شنيد تا ده سؤال خجلت كشيده عرض كرد: بر شما مشقت نباشد؟

قـول پـيـر راجـع بـه مـقـام دوم و قـول خـود قـائل راجـع بـه مـقـاماول است. پس، در اين نظر خوف و حزن و خجلت و سر افكندگى انسان را فرا گيرد.