دانشنامه اسلامی
او در سال 1259ق، در سن هفت سالگی به همراه پدرش به مکه مکرمه مهاجرت کرد. وی در آنجا زیست و کسب فقه، ادب، تاریخ و حدیث نمود.
از مشایخ وی می توان به شیخ احمد دهان مکی، حسین پاشا امیر مکه، شیخ محمدسعید بن محمد خلیدی مشهور به بشاره نام برد.
وی در سال 1327ق برابر با 1909م، درحالی که 75 سال قمری و 73 سال میلادی داشت، در مکه درگذشت.
ایشان کتاب هایی در تاریخ، اصول دین، فقه شافعی و حدیث نبوی نوشته است؛ بنابراین وی از مورخین و عالمان حدیث و فقه بشمار می آید. او شعر نیز می سرود، ولی از او دیوانی باقی نمانده است.
ر.ک: حضراوی احمد بن محمد، «نزهة الفکر فی ما مضی من الحوادث و العبر فی تراجم رجال القرن الثانی عشر و الثالث عشر»، مقدمه مصری محمد (محقق)، ج1، ص7-12، چاپ اول، جمهوریة العربیة السوریة، منشورات وزارة الثقافة، 1996م، دمشق، سوریه.
