حسن عقلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حسن عقلی (قرآن). حسن و قبح عقلی مقابل حسن و قبح شرعی بوده و به این معنا است که عقل به طور مستقل و بدون کمک شارع، حسن و قبح (خوبی و بدی) افعال را درک می کند، مانند درک خوبی و بدی عدالت و ظلم.
امامیه برای حسن و قبح ذاتی و عقلی افعال دلایل متعدد عقلی و نقلی ارائه کرده اند.از آیات قرآن کریم استفاده می شود که قرآن بر ای خود افعال، با قطع نظر از حکم شرعی، حسن و قبح قایل شده است و عقل انسان توان در ک آن را دارد. آیات قرآن بر این حقیقت دلالت دارند که برخی از افعال در نزد همه انسانها «حسن» هستند و بعضی دیگر «قبیح»، بر این اساس پروردگار حکیم همان کارهایی را که نزد همگان معروف و نیکوست، حلال و جایز دانسته و از ارتکاب اعمال و رفتاری که نزد همگان زشت و قبیح می باشند، انسان ها را بر حذر داشته است و هرگز از آنچه که عقل و فطرت بر حسن آن گواهی دهد، نهی نکرده، بلکه به آنچه که عقل و فطرت، آن را می پسندد امر کرده است. قرآن ما را به عدالت پیشگی، احسان به دیگران، پرهیز از فحشا و منکر فرا می خواند، اینکه عدل چیست و احسان کدام است و... به شناخت عقلی ما موکول شده است. از آنچه گفته شد، به دست می آید که عقل توان و استعداد شناخت این گونه حقایق را دارد. در ادامه به برخی از مهمترین دلایل قرآنی حسن عقلی اشاره می شود:
← بی هدف و بیهوده نبودن آفرینش
...

جمله سازی با حسن عقلی

تا تو در فرمان عقلی عقل در فرمان توست هرچه ‌گویی آن کند تا هر چه ‌گوید آن کنی
مردم که سخن گوید زان است که دارد عقلی که پدید آرد برهان و بیان را
حجت قدر تو چون اعیان حسی بیخلاف منصب صدر تو چون برهان عقلی بی نزاع
عقلی که جهان سوزد یک جلوهٔ بی‌باکش از عشق بیاموزد آیین جهان‌تابی
عقلی که بر این روزن شد حارس این خانه خاک در او گردد گر علم و عمل دارد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
خوار یعنی چه؟
خوار یعنی چه؟
استیصال یعنی چه؟
استیصال یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز