تابوت کشی

بگفتند پاسخ چنین داد باز که تابوت شاهان چه دارید راز

آنچه مادر بر سر تابوت اسکندر نکرد من به زاری بر سر تابوت او بنمودمی

ز راه خدعه و نیرنگ حاکم جبار به جای تخت به تابوت داد جای رضا

تابوت تنگ و حسرت دل بردی از جهان تاج و سریر و یاره و افسر گذاشتی

به روز مرگ چو تابوت من روان باشد گمان مبر که مرا درد این جهان باشد

وقتی که مرده باشم، گر مهر مینمایی بر آستان خود نه تابوت و محملم را