بهانه انگیختن

لغت نامه دهخدا

بهانه انگیختن. [ ب َ ن َ / ن ِ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) ایجاد بهانه کردن. عذر انگیختن. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ایجاد بهانه کردن عذر انگیختن

جمله سازی با بهانه انگیختن

در سایه زلف تو نهد دام بلا را هر فتنه که از چشم تو انگیختنی نیست
صورنگر از آن صورت و معنی چو خبر داشت انگیختن صورت چینش به چه معنیست
نیست پر آسان به دعوی محتشم با طبع تو توسن معنی ز میدان خیال انگیختن
یکی لشکری باید انگیختن وز آن پس ورا خون ز تن ریختن
داغ دیگر سبب انگیختن از بهر طلب که ازین شغل خسیس‌اند عزیزان همه خوار
گر او حربه دارد به خون ریختن من از چهره خون دانم انگیختن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
ددی یعنی چه؟
ددی یعنی چه؟
روزگار یعنی چه؟
روزگار یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز