بخشی از تفسیری کهن به پارسی

بازنمایی عین خارجی ناسوتی موضوع، تفسیری است که در مرحلهٔ نخست در تفکر هنرمند مصداق یافته، و این برخورد تلاش می‌شود واقعیت جهان بیرون جایگزین نقاشی تجریدی در پیوند با شعر و ادبیات شود. در این تلاش، حضور جهانی بیرونی به عنوان موردی نفسانی، در آثار آشکار می‌شود. بدین ترتیب اثری مستقل از تخیل شاعر و ادبیات به ظهور می‌رسد.

ابن گرشوم در فاصله سال‌های ۱۳۲۵ تا ۱۳۳۸ میلادی، تفسیری بر تورات و تنخ یهودی نوشت که مطابق با ماهیت کتاب‌هایی که به آن‌ها می‌پرداخت، روش‌های متفاوتی را به کار می‌گرفت.

همین روش در نگارش کامل‌ترین درس گرفته تفسیری از آن ایشان، یعنی مصحف امیرمؤمنان (ع) رعایت شد.

این نغمه‌ها از سدهٔ چهارم به بعد بیشتر می‌شود. در زمان ساسانیان برای اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان تفسیری به نام «زند» نوشتند و آن را هنگام مناجات با لحن موسیقی می‌خواندند. شاید بتوان گفت نخستین ارتباط شعر و موسیقی ما از همین‌جا سرچشمه گرفته باشد. چنانچه حافظ آن را مطلع یکی از غزل‌های معروف خود قرار داده‌است:

فعالیت‌های تفسیری دورتر، در دورهٔ پیش از ساسانیان را فقط می‌توان حدس زد. گفته می‌شود که تفسیری جدید از گات‌ها در یسنا ۳۰٬۳ که به «دو روح، همزادها» اشاره می‌کند، در گسترش زروانیسم نقش داشته‌است. احتمالاً تطبیق و همگرایی، نقشِ برجسته‌ای در تفسیر زرتشتی اولیه بازی کرده‌است.

بورخس نیز در جوانی صفحهٔ آخر اولیس را به اسپانیایی برگرداند. کاری که بعدها در مصاحبه‌ای از آن ابراز پشیمانی کرد. این کتاب با شرحی و تفسیری مبسوط از پروژه جویس دانشگاه مونتانا به کوشش جان هانت در حال ترجمه به زبان فارسی است و متن کامل سه فصل نخست آن به همراه پاورقی‌ها انتشار یافته‌است.

فرایند طراحی غرفه، براساس یک طرح مفهومی یا تفسیری برای یک شرکت‌کننده و تعیین روش‌های مؤثر، جذاب و مناسب برای برقراری ارتباط است. فاز اول، جهت کلی طرح را مشخص و راهکارهای خلاقانه و مناسب، جهت رسیدن به اهداف ارتباطی را ایجاد می‌کند. مراحل بعد، استفاده از مهارت‌های فنی و ساخت، در ترجمه زبان بصری به شکل دقیق است که تمام مشخصات مورد نیاز برای ساخت و نصب یک غرفه را فراهم می‌کند.

این تفسیری از شرایط ابتدایی دوره زمامداری بالدوین چهارم بود که ویلیام صوری در هیستوریا نوشته که بعدها به‌عنوان یک واقعیت مورد قبول همگان قرار گرفت.