القول بالموجب

ايـن احـتـمـال نـيـز وجود دارد كه منظور از (حقت كلمة العذاب ) همان باشد كه در آيات 7سـوره يـس آمـده اسـت: لقد حق القول على اكثرهم فهم لا يؤ منون: (فرمان عذاب دربارهاكثر آنها محقق شده است آنها ديگر ايمان نمى آورند).

1 - (( (و اذا وقع القول عليهم اخرجنا لهم دابة من الارض ‍ تكلمهم ان الناس كانواباياتنا لايوقنون ) (396)

پس اگر كسى اعتقاد به اسلام و عمل صالح داشت، آنگاه به سوى خدا دعوت كرد، سخنشاحـسـن القـول خـواهـد بـود، بـراى ايـنـكـه احـسن القول عبارت است از سخنى كه به حقيقتنـزديـكـتـر، و نـيز سودمندتر باشد، و هيچ كلمهاى به حق نزديك تر و نيز سودمندتر ازكلمه توحيد نيست، براى اينكه اين كلمه آدمى را به سوى حاق سعادتش رهنمون مى شود.

و براى تكميل اين بحث و تاكيد بر علم بى پايان او اضافه مى كند، براى خداوند هيچتفاوتى ندارد كسانى كه سخن خود را مكتوم دارند، و يا آنها كه آشكار كنند او همه راميداند و ميشنود (سواء منكم من اسر القول و من جهر به ).

در حـديـثـى كه على بن ابراهيم مفسر معروف، در تفسير خود آورده است چنين مى خوانيم كهمـنـظور از (طيب من القول ) توحيد و اخلاص است و منظور از (صراط الحميد) ولايت وقبول رهبرى رهبران الهى است (البته اين يكى از مصاديق روشن آيه است ).

2 هر چند دشمنان، در توطئه، نجوا و مخفى كارى مى كنند (و اسرّوا النجوى )، امّا خداوند همه چيز را مى داند و پنهان و آشكار، براى او يكى است. (يعلم القول فى السماء والارض )