استدراجات قول

[ویکی فقه] استدراجات قول یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و به معنای به کارگیری مهارت های مرتبط با شیوه بیان خطبه به منظور آماده سازی مخاطبان برای پذیرش مطلوب خطیب است.
اعوان در خطابه به استدراجات و نصرت تقسیم می شود. استدراجات سه گونه است:۱. استدراجات قول؛۲. استدراجات قائل؛۳. استدراجات مستمع.
توضیح اصطلاح
استدارجاتِ قول یا گفتار از امور فنی است که شنوندگان را برای قبول مطلب، اقناع و آماده می کند، به این ترتیب که لحن کلام و طنین صدای خود را به مناسبت های مختلف، کوتاه یا بلند کند، صنایع ادبی و قوانین بدیع را به کار برد، گاهی کلمات را پشت سرهم و گاهی کلمه کلمه بیان کند. هر یک از این نکات در جای خود در شنوندگان اثر می گذارد. صدای خوش، بیان خوب، رعایت زیر و بم صدا هنگام لزوم و تغییرات مناسب در لحن کلام، از اموری است که یک خطیب موفق را از دیگر خطیبان ممتاز می سازد. این استعداد، یک موهبت الهی است که بعضی افراد به طور فطری از آن برخوردارند، جز اینکه این موهبت خدادادی با تمرین و تکرار، تقویت می شود.

💡 قول و فعل و عهد و شرطم بود پیشش معتبر پیش او اکنون به چندین اعتبارم شرمسار

💡 عشق ما و حسن یار ما ز کس پوشیده نیست با تو بر گفتم گرت قول نزاری باورست

💡 حفصه قول داد و پيغمبر هم ماريه را بر خود حرام كرد. تحريم ماريه بر اثر قسمى كهپيغمبر ياد كرد عملى شد.

💡 قول آقاحسین قمی دربارهٔ وی: «حاج آخوند نه فقط از خوبان عالم اسلام است بلکه از خوبان دنیاست.»

💡 ما توبه شکستیم و در این قول درستیم با ساغر می عهد که بستیم مدام است

💡 آرى پيامبر اكرم در خواب هم بيدار بود و ما در بيدارى و حتى درحال نماز هم خوابيم و روحمان دستخوش شيطان وخيال است، به قول مولوى: