اربعه احرف

امام مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف ) در دوره ((غيبت صغرى ))4 نفر را به عنواننائبان خاص خود به شيعيان معرفى نمود. اين 4 تن، از اصحاب باسابقه امامان پيشينو از عالمان بزرگ و پارساى شيعه بودند. ((نواب اربعه ))عبارتند:

در عصر ((غيبت صغرى ))، علاوه بر ((وكلا))و ((نواب اربعه ))، تعداد بسيارى ازوكلاى عام در نواحى مختلف وجود داشته اند كه نامشان در منابع ياد شده آمده است و درفصل مربوط، به اسامى برخى از مهمترين آنان اشاره خواهد شد.

سـخـنـان پـيـغـمـبـر اكـرم و ائمـه مـا، در كـتـاب هـاى مـخـتـلف بـطـور پـراكـنـدهنـقـل شـده اسـت كـه هـمـه مـعـتـبـرتـر هـمـان كـتاب اربعه (كتابهاى چهار گانه ): تهذيب،استبصار، من لايحضره الفقيه و كافى است.

كتاب (من لايحضره الفقيه ) يكى از كتب چهارگانه روايى معتبر شيعه است كه حاوىروايات فقهى مى باشد و به قلم شيخ صدوق (متوفى 381 ق.) جمع آورى و تدوينشده است اين كتاب همچون ديگر كتب اربعه، از متون اصلى روايى است كه از زمان تدوينآن، مورد مراجعه و توجه علماى شيعه بوده، به طورى كه بيش از هيجده شرح و تعليقهبر آن نوشته شده است. (603)

و اما در نمازهاى اخفاتى ماءموم مانند كسى است كه فرادى نماز مى خواند واجب است بر اوكه يا حمد بخواند بدون سوره و يا تسبيحات اربعه را بگويد چه اينكه قرائت امام رابشنود و چه نشنود.