ادات ندامت

[ویکی فقه] ادات بیانگر پشیمانی را ادات ندامت گویند.
ادات ندامت، اداتی است که به معنای ابراز پشیمانی می آید. «ویکان» از جمله ادواتی است که به گفته کسائی در معنای «پشیمانی» به کار می رود؛ مانند: (ویکان الله یبسط الرزق لمن یشاء من عباده ویقدر)؛ «وای مثل اینکه خدا روزی را برای هر کس از بندگانش که بخواهد گشاده یا تنگ می گرداند».

💡 و ايضا به سند صحيح از حضرت امام جعفر صادق عليه السلاممنقول است: هر مومنى كه در شبانه روزى چهل گناه كبيره بكند، و با ندامت و پشيمانىبگويد:

💡 ج: مرضىّ در دين باشند كه لازمه اش، ندامت برگناهانى است كه مرتكب شده اند.

💡 مساءله 15 - متعرض كفالت شدن كراهت دارد چون از امام صادق عليه السلام روايتشده كه فرمود كفيل شدن خسارت است و غرامت است و ندامت.

💡 ای ندامت آب گردان خاک بنیاد مرا تا در این صورت توانم دست شستن از هوس

💡 بس که در شغل ندامت روز و شب جان می‌کنم گر نگین پیدا کنم نقشش به دندان می‌کنم

💡 آن شب گذشت. چون روز شد، نزد ما آمد و از گفته هايش معذرت خواست، اظهار ندامت كرد وگفت: