ابن خراسانی ابوالعز محمد بن محمد بغدادی

[ویکی فقه] اِبْن ِ خُراسانی، ابوالعِزّ محمد بن محمد بن مواهب (۴۹۴- رمضان ۵۷۶ق /۱۱۰۱ - ژانویة ۱۱۸۱م )، شاعر، عروضی، نحوی و کاتب بغدادی است.
به سبب نام نیایش از او به ابن مواهب نیز یاد کرده اند.
صفدی، خلیل، الوافی بالوفیات، به کوشش هلموت ریتر، ج۱، ص۱۵۰، بیروت، ۱۹۶۲م.
از جزئیات زندگی وی چندان اطلاعی در دست نیست. احتمالاً در خراسان زاده شده و در طلب علم به بغداد رفته و همان جا مسکن گزیده است. از این رو به بغدادی نیز شهرت یافته است.
ابن فوطی، عبدالرزاق، تلخیص مجمع الا¸داب، به کوشش مصطفی جواد، ج۴، ص۳۷۳، دمشق، ۱۹۶۵م.
وی ادب عرب را نزد جوالیقی فرا گرفت
یاقوت ادبا، ابوالفضل بیرجندی، ج۱۹، ص۴۶.
...

💡 ترا که میر خراسانی از ره تقدیم بر آسمان و زمین قدر و جاه افزودست

💡 و منهم: داعی عصر، و یگانهٔ دهر، ابوحمزهٔ خراسانی، رضی اللّه عنه

💡 عراق از تو سرافرازد که خورشید عراقی تو خراسان از تو فخر آرد که تو فخر خراسانی

💡 دیوان کفاش خراسانی به تصحیح احمد کرمی در سال ۱۳۸۲ چاپ شد.

💡 تا امام اندر خراسان بلمفاخر شد کنون با خراسانی جز آسانی نباشد همنشین

💡 این گویش از یک سو بیشترین خویشاوندی واژگانی و دستوری را با گویش موجود و گذشته خراسانی و فراتر از آن با لهجه‌های مرده ماوراءالنهری و تاجیکی کنونی دارد.