ابن حبیب شرف الدین بن عبدالقادر

[ویکی فقه] اِبْن حَبیب، شرف الدین بن عبدالقادر بن برکات بن ابراهیم (پس از ۱۰۰۵ق / ۱۵۹۷م )، فقیه حنفی، مفسر، نحوی از مردم غزّه (در جنوب فلسطین ) است.
از زندگی وی اطلاع چندانی در دست نیست. تنها مطلبی که درباره او نقل کرده اند تبادل نامه های علمی با شیخ حسن بورینی (د ۱۰۲۴ق / ۱۶۱۵م ) است که در نامه ای از ابن حبیب راجع به نکته ای در تفسیر ابوالسعود بن محمد عمادی مفتی قسطنطنیه بر آیه ۱۶ سوره فرقان سؤال کرد و ابن حبیب در پاسخ آن رساله ای به نام "ارواء الصادی فی الجواب عن ابی السعود العمادی" نوشت. بورینی در آن تأمل کرد، پاره ای از جواب را ستود و برخی دیگر را رد نمود و نظرات خود را در یک رساله برای ابن حبیب ارسال داشت. آنگاه شرف الدین رساله دیگری موسوم به "الارج العبهری و الجادی فی الدفع عن ارواء الصادی "در جواب ایراد بورینی و شرح بیشتر گفتار ابوالسعود نوشت و این ۳ رساله را به ترتیب زمان نگارش در یک کتاب گرد آورد و نامش را "محاسن الفضائل بجمع الرسائل" نهاد.
محمد امین محبی، خلاصة الاثر، ج۲، ص۲۲۳، قاهره، ۱۲۸۴ق / ۱۸۶۷م.
تاریخ درگذشت ابن حبیب معلوم نیست، لیکن از تاریخ اتمام تعلیقه اش بر کتاب "الاشباه و النظائر" چنین برمی آید که تا سال ۱۰۰۵ق زنده بوده است.
آثار
آثار او عبارتند از:۱. "تحریر الافکار فی مسألة الاقرار" که در کتابخانه ظاهریه دمشق موجود است.
خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۱۶۱، بیروت، ۱۹۸۶م.
...

💡 عبدالقادر قادری روز دوشنبه ۳ آذر ماه ۱۳۹۹ درگذشت و در قبرستان مهاباد در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.

💡 به عقیده بسیاری از منابع دانشگاهی، تنگریسم مذهبی عمدتاً چندخداپرستی مبتنی بر مفهوم شمنیستی جاندارانگاری بود و در دوره امپراتوری، به ویژه در قرن ۱۲ تا ۱۳، تنگریسم بیشتر به یکتاپرستی تبدیل شده بود. عبدالقادر اینان استدلال می‌کند که یاقوت‌ها و مردم آلتای شمنیسم کاملاً برابر با مذهب ترکی باستان نیستند.

💡 عبدالقادر قادری در روستای شیخالی از توابع مهاباد به دنیا آمد. در سال ۱۳۳۷ با مدرک کارشناسی حقوق به عنوان آموزگار در آموزش و پرورش استخدام شد و در کنار تدریس به نویسندگی و ترجمه نیز مشغول بود ودر سال ۱۳۶۲ بازنشسته شد.

💡 او دارای مدرک دکترای اقتصاد کشاورزی از دانشگاه مادرید است. وی در سال ۱۹۸۵ با آقای عبدالقادر الصوفی ملاقات نمود و مسلمان شد.

💡 در حالی که در قرن پنجم قمری تصوف و طریقت در حال جدایی از شریعت بودند، عبدالقادر گیلانی به عنوان یکی از سرسخت‌ترین مخالفان این عقاید، در جهت هماهنگی طریقت با شریعت تلاش کرد و اطاعت و پیروی از قرآن و سنت و حاکمیت بخشیدن به آن‌ها را در همهٔ شئون زندگی، اساس همهٔ امور می‌دانست.

💡 294- ر.ك: آثار الكامله للامام المهدى السودانى، ج 1، صص 139 - 149؛ سعادهالمهتدى بسيرة الامام المهدى، اسماعيل عبدالقادر الكردفانى، تحقيق: د. محمد ابراهيمابوسليم، ص 1، چ نخست، بيروت، 1972.