گوشورون

گوشورون. [ گوش ْ وَ ] ( اِخ ) فرشته ای که پرستاری جانوران سودمند با اوست. این کلمه از اوستایی گئوش اورون گرفته شده است. ( از فرهنگ ایران باستان ج 1 ص 323 ). رجوع به گئوش اورون شود.

در آیین زردشتی ایزد نگهبان چارپایان موکل به روز گوش ( روز چهاردهم هر ماه شمسی ).

💡 ۶ بند ۵۱ و ۷ بند ۸۱، در همهٔ آنها، خورشید همراه با ماه و ستارگان و زمین و آسمان و آب و باد و گیاه ستوده شده‌است. در یسنا،‌ها ۶۱ بند ۴، علو مقام و تقدّس خورشید تا بدانجا که همسنگ اهورامزدا، آذر پسر-اهورامزدا و گوشورون نیایش می‌شود.