سلسله‌ی کیانیان، دومین دودمان پادشاهی در دوره‌ی افسانه‌ای تاریخ ایران به‌شمار می‌رود. این سلسله بر پایه‌ی روایت‌های اوستایی و داستان های ملی و دینی عصر ساسانی شکل گرفته است. پژوهش‌گرانی چون کریستن سن، با استناد به این متون، بر این باورند که تاریخ کیانیان اگرچه بر بستری اساطیری استوار شده، اما از جنبه‌هایی می‌تواند بازتاب‌دهنده‌ی رویدادهای تاریخی باشد.
پادشاهان این سلسله به ترتیب عبارت‌اند از: کیقباد، کیکاوس پسر کیقباد، کیخسرو پسر سیاوش، کی‌لهراسب، گشتاسب پسر لهراسب، بهمن پسر اسفندیار، همای، داراب یکم پسر همای و در نهایت داراب دوم. داراب دوم کسی بود که در نبرد با اسکندر شکست خورد و به دنبال آن، حکومت سلسله‌ی کیانیان به پایان رسید.
در بررسی این فهرست، شباهتی قابل تأمل میان دو پادشاه پایانی این سلسله با دو پادشاه از دودمان هخامنشی مشاهده می‌شود؛ به گونه‌ای که داراب یکم و داراب دوم کیانی را می‌توان با داریوش یکم و داریوش سوم هخامنشی مطابقت داد. این هم‌خوانی، بر پیچیدگی و درهم‌تنیدگی اسطوره و تاریخ در بازگو کردن گذشته‌ی ایران گواهی می‌دهد.
