لغت نامه دهخدا
کشنی. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ ) بیشه. جنگل. جای درختان بسیار انبوه. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ).
کشنی. [ ک ِ / ک ُ ]( اِ ) کرسنه. نوعی از غله باشد میان ماش و عدس که خوردن آن گاو را فربه کند. ( برهان ). گاودانه. کرشنه.
کشنی
کشنی. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ ) بیشه. جنگل. جای درختان بسیار انبوه. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ).
کشنی. [ ک ِ / ک ُ ]( اِ ) کرسنه. نوعی از غله باشد میان ماش و عدس که خوردن آن گاو را فربه کند. ( برهان ). گاودانه. کرشنه.
فرهنگ فارسی
کرسنه. نوعی از غله باشد میان ماش و عدس که خوردن آن گاو را فربه کند.
جمله سازی با کشنی
از جرعهٔ خویش اگر به خاک افشانم دریای محیط از او به کشنی گذرد
