معنی چپیه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

چپیه. [ چ َ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) دستمال بزرگی است که عربها بجای کلاه برسر میگذارند و بر روی آن عگال ( عقال ) می بندند. ( فرهنگ نظام ). پارچه ای که بشکل عمامه باطراف سر پیچند و دو سر آن آویخته است. چپیه. عقال. چیزی که بر سر بسته شود. نوعی سربند که زنان و مردان عرب بسر بندند.

فرهنگ معین

(چَ یِ ) (اِ. ) دستار بزرگی که عربان بر سر گذارند و بر روی آن عگال (عقال ) بندند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) دستار بزرگی که عریان بجای کلاه بر سر گذارند و بر روی آن عگال ( عقال ) بندند.

ویکی واژه

دستار بزرگی که عربان بر سر گذارند و بر روی آن عگال (عقال)
بندند.

جمله سازی با چپیه

چَفیه (عربی :کوفیة، بالغترة، الشماغ، الحطّة، المشدة، القضاضة) (کُردی: جه‌مه‌دانی،جامانه)، یا گاهی چپیه یک نوع سربند رایج در پوشاک سنتی مردم عرب ایران، کُرد و کشورهای عربی و بعضاً کشورهای دیگر است که بر روی سطح سر و زیر عقال قرار می‌گیرد. چفیه می‌تواند به اشکال مختلفی بسته شود. چفیه در ایران به عنوان یک نماد مذهبی استفاده می‌شود. آیت الله خامنه‌ای، رهبر ایران، در بسیاری از دیدارهای رسمی با چفیه روی دوش خود ظاهر می‌شود. بسیاری از منسوبان نظام جمهوری اسلامی ایران نیز چفیه روی دوش خود دارند.

گزارش محتوای نامناسب