پیاده سهم معنی مهمی در حمل و نقل درونشهری و جادهای دارد و فضای مورد نیاز برای هر عابر پیاده باید بهطور مناسب در تسهیلات شهری فراهم شود. این مسأله به نوعی نشاندهنده توجه به رفاه و سلامت عمومی است. طراحی معابر و پیادهروها باید به گونهای باشد که عابران بتوانند به راحتی و بدون خطر و مشکل از آنها استفاده کنند. همچنین، باید به این نکته توجه داشت که فضای کافی برای عابران پیاده در هر واحد سطح، به بهبود جریان ترافیک و کاهش حوادث کمک میکند. این امر نهتنها به ایمنی عابران کمک میکند بلکه به ارتقای کیفیت زندگی شهری نیز میانجامد. در نتیجه، برنامهریزی شهری باید به ایجاد تسهیلات مناسب برای عابران پیاده توجه ویژهای داشته باشد تا از این طریق، شهری امنتر و قابل دسترستر برای همه فراهم گردد.