لغت نامه دهخدا
ولسان. [ وَ ل َ ] ( ع مص ) به شتاب رفتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ولس شود. || فراخ رفتن شتر. ( تاج المصادر بیهقی ).
ولسان. [ وَ ل َ ] ( ع مص ) به شتاب رفتن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به ولس شود. || فراخ رفتن شتر. ( تاج المصادر بیهقی ).
بشتاب رفتن فراخ رفتن شتر.
💡 در دعا بايد توجه داشت كه هيچگاه داعى با دست خالى بر نمى گردد. زبان رواياتدر اين امر بسيار شيرين است. اءتم فوائد و اءهم مصالح، آن اصلاح جوهر نفس ناطقه ولسان استعداد است كه انسان آن را در دعا بر اثر تقرب به حق سبحانهتحصيل مى كند. خلاصه آنچه كه براى تحصيل آن به دعا نشسته اى، بهتر از آنكه مىخواهى عايدت مى شود و اگر آن حاجت مخصوص تو برآورده نشد، غمگين مباش كهتبديل به احسن شده است. و قال ربكم ادعونى اءستجب لكم؛ (326)پروردگارتان گفت: بخوانيد مرا تا شما را پاسخ گويم.
💡 324- پاسخ دعا در دعا بايد توجه داشت كه هيچگاه داعى با دست خالى بر نمى گردد. زبان رواياتدر اين امر بسيار شيرين است. اءتم فوائد و اءهم مصالح، آن اصلاح جوهر نفس ناطقه ولسان استعداد است كه انسان آن را در دعا بر اثر تقرب به حق سبحانهتحصيل مى كند. خلاصه آنچه كه براى تحصيل آن به دعا نشسته اى، بهتر از آنكه مىخواهى عايدت مى شود و اگر آن حاجت مخصوص تو برآورده نشد، غمگين مباش كهتبديل به احسن شده است. و قال ربكم ادعونى اءستجب لكم؛ (326)پروردگارتان گفت: بخوانيد مرا تا شما را پاسخ گويم.