لغت نامه دهخدا
وضن. [ وُ ض ُ ] ( ع اِ ) ج ِ وضین. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وضین شود.
وضن
وضن. [ وُ ض ُ ] ( ع اِ ) ج ِ وضین. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وضین شود.
دانشنامه اسلامی
معنی مَّوْضُونَةٍ: محکم بافته شده (ازکلمه وضن به معنای بافتن است البته بافتنی شبیه بافتن زره )
تکرار در قرآن: ۱(بار)
راغب گوید: وضن بافتن زره است وبه طور استعاره بهر بافتن محکم گفته میشود. طبرسی فرموده بافتن متداخل است مثل زره که حلقهها به همدیگر متداخل اند علی هذا «سُرُرٍ مَوْضُوْنَةٍ» تختهایی است متصل به هم. و شاید ردیف هم مراد باشد. یعنی: جماعت کثیری است از گذشتگان و کمی از آخر ماندهها، آنها بر کرسیهای ردیف هم یا متصل بهم نشستهاند. این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است.
جمله سازی با وضن
كـلمـه (وضـن ) بـه معناى بافتن است. بعضى هم گفته اند: هر بافتنى را وضن نمىگـويـنـد، بـلكـه تـنها بافتن زره را وضن مى گويند، و اگر در اينجا بافتن (تخت راوضن خوانده ) از باب استعاره است،
