لغت نامه دهخدا
وحام. [ وِ/ وَ ] ( ع اِمص ) میل به خوراکهای بد و یا ادویه قوی و تند. ( از بحرالجواهر ). نیک گرایش و آرزومندی آبستن به خوردن چیزی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) ویار. ویارانه. آن چیز که زن حامله آرزو کند. ( مهذب الاسماء ). || ( مص ) رسوایی کردن ستور وقت بار کردن و فعل آن از باب سمع است. ( منتهی الارب ). سرپیچی کردن ستور وقت بار کردن بر آن. ( اقرب الموارد ). دشواری کردن ستور وقت بار کردن. ( آنندراج ). نافرمانی کردن و سرکشی نمودن ستور آبستن. ( ناظم الاطباء ). || آرزومند شدن زن آبستن به خوردن چیزی. ( ناظم الاطباء ). ویار پیدا کردن زن آبستن.
