هباش. [ هََ ب ْ با ] ( ع ص ) بسیار ورزنده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || بسیار فراهم آورنده. بسیار گرد آورنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). بسیار گرد آورنده برای کسان خود.( ناظم الاطباء ). بسیار به دست آورنده و جمعکننده برای اهل و عیال خود. ( معجم متن اللغة ) ( تاج العروس ).
جمله سازی با هباش
وین که اگر باد به گل بروزد عنبر پاشد به هوا بر هباش
