[ویکی فقه] مصحف سلیمان بن مهران اعمش به مصحف تهیه شده توسط سلیمان بن مهران اعمش تابعی اطلاق می شود.
سلیمان بن مهران اعمش (۶۱ - ۱۴۸ هـ. ق) تابعی مشهور و اصلا اهل ری است. وی واسطه نقل ۱۳۰۰ حدیث است. برای او مصحفی ذکر کرده اند. تنها منبع ما درباره مصحف وی، کتاب ابن ابی داوود است. وی در قرائت از ابن مسعود پیروی می کرد، و گویا مصحف وی هم مبتنی بر مصحف ابن مسعود بوده است.
💡 عباسیان دریافته بودند که ایران و بویژه خراسان، سرزمینی مناسب برای فعالیتهای میسیونری است. این استان شرقی از پایتخت امویان دور بود، نفوذ اعراب در آن نیرومند نبود، و همچنین این استان صفحهٔ دیگر جنبشهای مذهبی با فحوای سیاسی بود. نیروی بنی امیه در آنجا هنگامی ضعیف شد که خلیفه اموی در نزاع قومی بین نظاریان و یمنیان، سوگیری کرد. در ۱۲۸ (۷۴۵–۷۴۶ میلادی) در دوران تصدی فرماندار نظاری، نصر بن سیار، امام ابراهیم ابومسلم را به خراسان فرستاد. امام برای نیروهای خود نوشته بود که از ابومسلم پیروی کنند؛ ولی رهبران شیعه در خراسان، از جمله سلیمان بن کثیر الخوزای، یکی از مهمترین مریدان دوازدهگانه عباسی او را نپذیرفت. گویا آنها با جوانی او مخالف بودند یا (آنچه که برخی منابع میگویند)، با ابهام تبارنامه او مشکل داشتند. امام ابراهیم باز دوباره ابومسلم را آن هنگام که با رهبران شیعه در مکه دیدار کردند، تأیید کرد. ابومسلم در برگشت به شرق، در روستایی در مرو که برای اعراب خوزایی بود، ساکن شد. او خودش را وقف گسترش پروپاگاندای عباسی کرد و میسیونریهایی را به سرتاسر خراسان فرستاد. تعداد پیروان او رفتهرفته افزایش مییافت.
