نام زیبان، ریشه‌ای در زبان پارسی دارد و تلفظ آن به صورت زیبان می‌باشد. این واژه در متون کهن فارسی به‌کار رفته و بر زیبایی و آراستگی ظاهری و باطنی دلالت دارد. انتخاب این نام برای فرزندان، نشان‌دهنده علاقه والدین به مفاهیم عمیق فرهنگی و ادبی است.
معنای این نام، زیبا و خوشایند است و بر ویژگی‌های پسندیده‌ای مانند آراستگی، پیراستگی و خوش‌نمایی دلالت می‌کند. این واژه در بردارنده‌ی مفهومی فراتر از زیبایی سطحی است و به جنبه‌های معنوی و اخلاقی نیکو نیز اشاره دارد. بنابراین، نام زیبان بیان‌گر شخصیتی است که هم در ظاهر و هم در باطن، آراسته به زیبایی‌های راستین است.
در مجموع، زیبان نامی است که از دیرباز در فرهنگ فارسی مورد توجه بوده و بر ارزش‌های زیباشناختی و اخلاقی تأکید دارد. این نام، با بار معنایی عمیق خود، می‌تواند نمادی از اصالت فرهنگی و ادبی باشد و همواره یادآور اهمیت زیبایی در تمامی ابعاد زندگی است.
