لاف کیش

لغت نامه دهخدا

لاف کیش. ( ص مرکب ) معتاد به لاف:
لاف کیشی، کاسه لیسی طبل خوار
بانگ طبلش رفته اطراف دیار.مولوی.

فرهنگ فارسی

آنکه به لاف عادت دارد: لاف کیشی کاسه لیسی طبل خوار بانگ طبلش رفته اطراف دیار. ( مثنوی لغ. )

جمله سازی با لاف کیش

زدی لاف ای یار فرخنده کیش که هستم همی رستم عهد خویش