[ویکی اهل البیت] مرحوم شیخ لطف الله لاریجانی یکی از علما و مدرسین بزرگ حوزه نجف اشرف در اواخر قرن سیزدهم (و اوایل قرن چهاردهم) هجری است. لاریجانی فقیهی اصولی و مجتهدی جامع و استادی وارسته و قانع بود. زادگاه او لاریجان (مازندران) بوده، اما سنوات عمر شریفش در نجف مرتضی علی علیه السلام سپری شد. لاریجانی از افاضل تلامذه شیخ انصاری علیه الرحمة بود که خود سرانجام به مقام استادی حوزه نایل آمد و سالها به کرسی تدریس فقه و اصول نشست. لاریجانی عالمی متقی و زاهدی قانع و بی اعتنا به دنیا بود. از مال دنیا اصلا نصیبی نداشت و با سختی معیشت عمری به تحصیل و تحقیقات علمی می گذرانید. اصلا ادعائی نداشت و تا آخر عمر به تألیف و تدریس علما دلخوش بود. از آثار او شرح قواعد علامه در فقه، حاشیه کتاب قوانین و همچنین حاشیه بر کتاب حجة الظن شیخ انصاری را نام برده اند. سرانجام این شخصیت علمی ما دنیای فانی را در سال 1311 در نجف وداع کرد و در صحن مطهر مرتضوی مدفون گشت. با خواست خداوند متعال و استعانت او، علما و مراجع بزرگ قرن سیزدهم هجری را به طور اجمال معرفی شد. اکنون به اتفاق جمیع دوستان به بوستان علمای بزرگ قرن چهاردهم وارد می شویم.
جمله سازی با شیخ لطف الله لاریجانی
به گفته حسین امانت: «نقوشی که در میدان هست و باغچه‌ها و گل‌کاری‌ها را شکل می‌دهد، از طرح داخلی گنبد مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان الهام گرفته شده؛ منتها هندسه دایره گنبد تبدیل به بیضی شده است. روابط لگاریتمی جالبی در هندسه و ابعاد گنبد مسجد شیخ لطف‌الله هست که دانش عمیق ریاضی معماران ایران در دوره‌های گذشته را نشان می‌دهد.»
اما بخش‌هایی هستند که در بیشتر مساجد وجود دارند. هر چند ممکن است در مساجد مهمی مانند مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان وجود نداشته باشند. بخش‌های زیر در مساجد دیده می‌شوند:
در مسجد شیخ لطف‌الله نور کیفیتی ورای ماده پیدا نموده تا آن جا که نور از جداره شمال شرقی به جداره جنوب غربی تابیده و به محراب نقشی ورای ماده می‌دهد. همچنین نور از جداره‌های طوقه گنبد عبور کرده و پیچ و تاب شبکه‌ها را بر روی گنبد خانه انداخته و مانند این است که این نقوش با سبک بالی در حال رقصند.
او سپس به خدمت ذوالفقارخان قرامانلو از سرداران نامی شاه‌عباس درآمد. در سال ۱۰۱۵ هجری که معماران و استادکاران لایق دربار شاه عباس سخت مشغول کار ساختمان عمارت عالی‌قاپو و مسجد سلطنتی (مسجد شیخ لطف‌الله) و تکمیل بنای میدان نقش جهان بودند، ستارهٔ اقبال محمد تقی اوج گرفت و ناگهان به وزارت محمدخان زیاد اوغلی، حکمران قراباغ، رسید و از این زمان به میرزا محمدتقی معروف شد.
کارگاه رنگرزی مربوط به اواسط دوره قاجار است و در شهرستان اصفهان، بخش مرکزی، ضلع شرقی میدان نقش جهان، راسته اصلی بین مسجد شیخ لطف ا و بازار درب مسجد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲ مرداد ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۳۰۲۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
