ده گلشاه. [ دِه ْ گ ُ ] ( اِخ ) دهی است از بخش میان کنگی شهرستان زابل. واقع در شش هزارگزی شمال ده دوست محمد نزدیک مرز افغانستان سکنه آن 158 تن. آب آن از رودخانه هیرمند تأمین می شود. ساکنین از طایفه ناروئی هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).
💡 چو از رنج ره آمدش تن به راه به گلشاه گفت: ای دل افروز ماه
💡 بپرسیدش از راه وز کار و حال از احوال گلشاه نیکو خصال
💡 بپرسید و گفتش که نامش بگوی پدر گفت: گلشاه فرخنده روی
💡 بر آنجا که گلشاه دل برده بود مر آن پادشه را سراپرده بود
💡 تصاویر کتابهای شیراز ساده و شبیه به کتاب ورقه و گلشاه دوره سلجوقی هستند.
💡 چو گلشاه با ورقه انباز گشت پیمبر از آن جایگه بازگشت
