ایبری‌ها از اقوام باستانی ساکن در اروپای غربی بودند که نقش مهمی در شکل‌گیری تاریخ کهن این مناطق ایفا نمودند. این قوم سرزمینهای گسترده‌ای از شبه‌جزیره ایبری تا جنوب سرزمین گل و همچنین کرانه‌های شمالی ایتالیا در منطقه‌ای موسوم به لیگوریا را در بر می‌گرفت. حضور پررنگ آن‌ها به‌ویژه در اسپانیا، نام این شبه‌جزیره را برای همیشه تحت تأثیر قرار داد. حوزه‌ی نفوذ و سکونت این قوم به‌گونه‌ای بود که آنان را می‌توان از جمله ساکنان اولیه‌ی این سرزمین‌ها به‌شمار آورد. ایبری‌ها نه‌تنها در اسپانیا، که در بخش‌هایی از جنوب فرانسه و نیز در سواحل مدیترانه‌ای ایتالیا تمدن و فرهنگ خاص خود را داشتند. این پراکندگی جغرافیایی، نشان از توانایی بالای آنان در تطبیق با محیط‌های گوناگون و ایجاد اجتماعات پایدار دارد. مطالعات تاریخی و باستان‌شناسی گواه آن است که ایبری‌ها دارای فرهنگ و هویتی متمایز بودند که در طول قرون متمادی تداوم یافت. بررسی‌های انجام‌شده بر روی آثار باقی‌مانده از این قوم، اطلاعات ارزشمندی درباره‌ی شیوه‌ی زندگی، ساختار اجتماعی و تعاملات آنان با دیگر تمدن‌های همجوار مانند فنیقی‌ها و یونانیان در اختیار پژوهشگران قرار داده است.
ایبر
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
قومی در قدیم ساکن اروپای غربی
دانشنامه عمومی
ایبر ۴٫۵۰ کیلومترمربع مساحت و ۴۵۶ نفر جمعیت دارد.
جمله سازی با ایبر
در مقدمه طبق روال کتیبه‌های پیشین، شاه به معرفی خود پرداخته‌است و پس از آن به حد مرز ایرانشهر توجه شده‌است و محدوده شمال را به کوهای قفقاز و دروازه آلان نسبت داده و مرزهای شمال و مغرب را سرزمینهای ایبری و ارمنستان و کاپادوکیه و کیلیکیه و بخشی از نواحی فرات را جزو ایرانشهر معرفی نموده‌است و در نهایت حدود مشرق را تا پیشاور بیان کرده‌است.