خوش قولی

لغت نامه دهخدا

خوش قولی. [ خوَش ْ /خُش ْ ق َ / قُو ] ( حامص مرکب ) خوش عهدی. خوش پیمانی.

فرهنگ فارسی

عمل خوش قول مقابل بد قولی.
خوش عهدی خوش پیمانی

جمله سازی با خوش قولی

💡 ۲ـ قول و قرار چنان به خوش قولی معروف هست که حاضر است سرش برود ولی قولش برقرار بماند

💡 چه خوش شعری است شعر نعمت الله چه خوش قولی است گفتار خموشان

💡 این گفتهٔ مستانه از سید ما بشنو قولی و چه خوش قولی این سحر حلال اوست