لغت نامه دهخدا گیتی پرور. [ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) پرورنده گیتی.آنکه گیتی را بپروراند. || ( اِ مرکب ) کنایه از آفتاب. ( از ناظم الاطباء ). خورشید. شمس. خور.
