گوش حلقه علف

لغت نامه دهخدا

گوش حلقه علف. [ ح َ ق َ / ق ِ ع َ ل َ ] ( اِ مرکب ) نامی است که در کتول به سفیدال ( نوعی از گوشوارک ) دهند. ( جنگل شناسی تألیف کریم ساعی ج 1 ص 276 ). رجوع به گوشوارک شود.

فرهنگ فارسی

نامی است که در کتول به سفیدال دهند 

جمله سازی با گوش حلقه علف

کنی در گوش حلقه مهر و مه را چو آرایی به مروارید و زر گوش
به گوش حلقه زنجیر راز می گویم اسیر بر دل دیوانه اعتبارم نیست
چنان تغافل صیاد کرده خاموشم که ناله ام نشنیده است گوش حلقه دام
صائب چه فتنه ای تو که چون زلف گلرخان در گوش حلقه هازبیان تو می کنند
سی مه یک روزه فگنده به گوش حلقه مگو یک مه سی روزه گوش
در محبت غافل از آداب نتوان زبستن حسن‌ گوش حلقه‌های زلف را هم تاب داد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
پرده برداشتن
پرده برداشتن
ددی
ددی
چیپ
چیپ
مفتوح
مفتوح