گل گیری

گوشه گیری که لب نان حلالی دارد سی شب از گردش ایام هلالی دارد

رهنمایت باد یزدان هر کجا سایی رکاب همنشینت باد دولت هرکجا گیری قرار

ز پیوند یاری چه گیری کنار که سروت بود پیش و مه در کنار

شب گذشت و صبح آمد ای تمر چند گیری این فسانهٔ زر ز سر