گل سرشتن

لغت نامه دهخدا

گل سرشتن. [ گ ِ س ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از سرشتن و خمیر کردن گل. ( آنندراج ):
دنیا که در او مرد خدا گل نسرشته ست
نامرد که ماییم چرا دل بسرشتیم.سعدی ( طیبات ).دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند.حافظ.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) سرشتن گل خمیر کردن گل: دنیا که در او مرد خدا گل نسرشته است نامرد که ماییم چرا دل بسرشتیم. ( طیبات سعدی )

جمله سازی با گل سرشتن

گُلش فرمود در شِکر سرشتن به شیرین نامهٔ شیرین نوشتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال حافظ فال حافظ فال عشقی فال عشقی فال راز فال راز فال فرشتگان فال فرشتگان