گرم خویان چمن

لغت نامه دهخدا

گرم خویان چمن. [ گ َ ن ِ چ َ م َ ]( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) گلها و ریاحین:
شرمساریم از سلوک گرم خویان چمن
برگ گل دارد زبان خار در آزار ما.دانش ( از آنندراج ).

جمله سازی با گرم خویان چمن

گرم خویان میکشند از روزگار آزار بیش لت خورد سنگی که دارد جزء ناری بیشتر