گرم خویان چمن. [ گ َ ن ِ چ َ م َ ]( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) گلها و ریاحین: شرمساریم از سلوک گرم خویان چمن برگ گل دارد زبان خار در آزار ما.دانش ( از آنندراج ).
جمله سازی با گرم خویان چمن
گرم خویان میکشند از روزگار آزار بیش لت خورد سنگی که دارد جزء ناری بیشتر