گرفته دم

ای بانگ بر گرفته به دعوی‌ها چندان که می‌نباید چندانی

برما مگیر اگر ز پراکندگی شبی آن زلف مشگبار معنبر گرفته ایم

آسوده از تو در حرم و دیر کس نماند کسودگی زمؤمنو ترسا گرفته‌ای

بیا ساقی، آن جام آیینه رنگ که دور از سکندر گرفته است زنگ

بست از حسین آب و بسگ میدهد یزید این سگ ببین که صورت آدم گرفته است

با عاقلان گذاشته آیین عقل را با عاشقان طریقه دیگر گرفته‌ایم